dynamic_siblings_further_content

De voedingsindustrie

Marc Engels

Industrieel gefabriceerde voedingsmiddelen, zoals we die vandaag kennen, zijn een relatief recent fenomeen van de wetenschappelijke ontwikkeling. Tot ver in de 19e eeuw werden landbouwproducten haast uitsluitend door middel van handenarbeid verwerkt. Het aanbod van de basisvoeding was in die periode sowieso miniem en beperkte zich tot meel, bakproducten, vlees, bier en andere alcoholische dranken.

In landelijke streken werden de levensmiddelen zelf geteeld en in het huishouden verder verwerkt, maar ook in de stedelijke huishoudens gebruikten de meesten onverwerkte voedingsmiddelen.

De voedselverwerking gebeurde kleinschalig. Daarom beschikten ook kleinere dorpen over een molen, een bakker en een slager. De ontwikkeling van de vroegindustriële agglomeraties veranderde deze situatie slechts geleidelijk. Weliswaar moesten de voedingsmiddelen nu over grotere afstand getransporteerd worden om aan de behoeften van de aangroeiende bevolking tegemoet te komen, maar de verwerking gebeurde nog altijd ter plaatse.

Door de snel groeiende stedelijke handel drong zich een uitbreiding van de productiecapaciteit op, zodat vanaf ca. 1850 de overgang naar de industriële productie mogelijk werd. De aanwending van stoommachines verhoogde bijvoorbeeld de productiecapaciteit van molens en maakte de meelbewerking op grotere schaal mogelijk.

Industrialisering